Wymruczała coś do siebie, co zabrzmiało trochę jak stłumione westchnięcie, tuląc się do blondyna. Zaczynała się robić nieco śpiąca, a również, niestety, po alkoholu, ckliwa. Prychnęła, wolno przesuwając wzrok w stronę butelki, a następnie na młodszą koleżankę. Ech... Przechyliła głowę lekko w bok, przyglądając się jej reakcji. Chwilę potem niepewnie pociągnęła nosem, wtulając się w Dylana.

Ostatnio edytowany przez Carolinee (11-09-2012 21:44:06)

Kiwnąłem głową. Jakież to słodkie kiedy ludzie mówią że się nie znamy.
    -Naprawdę sądzisz że się nie znamy? Jestem Rae. - powiedziałem, po czym wyciągnąłem dłoń na powitanie.
Czasem myślę że niektórzy z ludzkiej rasy są dziwni.. tak jak moi prawdziwi rodzice którzy mnie porzucili.

Zrezygnowałem z witania się z rudowłosą dziewczyną i usiadłem obok niej.
  -Gracie w butelkę, hę? - z rozbawieniem sięgnąłem po szklane coś i podrzuciłem parę razy do góry, tym samym napełniając ją po brzegi wodą.

Zielonowłosa wstała przeciągając się
-Ja też pójdę, trochę jestem śpiąca- spojrzała na współlokatorkę...znała tę minę, może i była pijana ale znała się na niej- Rusz cztery litery Drya zamiast gapić się na kolegę- rozbawiona ubiera swoje ciuchy- noooo chyba że jeszcze chcesz zostać?

Jyrgall westchnął leciutko, opuszczając swoje dotychczasowe stanowisko i podpełzając do Nedii. Wyglądał, jak balon z upuszczonym powietrzem. Chciał coś powiedzieć, ale zamiast tego ziewnął przeciągle, lekko chwiejąc się na boki. Trochę czasu minęło, zanim znów był zdolny do wyduszenia z siebie chociaż słowa, ale jednak jakoś mu się udało.
-Ja już też idę. Albo pełznę. Sam nie wiem, trochę mi się wszystko kręci... -Burknął pod nosem, ledwo trzymając się w pionie.

Scyzor napisał:

-Mam wrażenie że mnie ignorujecie~!
Krzyknąłem tak głośno jak tylko mogłem. Podniosłem się po czym obrażony podszedłem do brzegu plaży i odwróciłem się do wszystkich plecami.

-Nie ignorujemy blondasku - uśmiechnęła się pijacko
Chciało jej się strasznie pić... i jeść. Czyli zwyczajne syndromy powracającej JEJ do świata trzeźwych. Nie mogła się doczekać jak dorwie się do smakołyków współlokatorki.

Popatrzył nieprzytomnie po wszystkich i zmrużył oczy.
- Ktoś tu mówi o spaniu? Ja chcę do łóżka~! - zawołał i spróbował wstać, jednak coś, albo raczej ktoś mu przeszkodził. A konkretnie fioletowowłosa demonica, uwieszona na nim i przytulająca się.
- Uchm? Śpisz? - zapytał dziewczynę.

Spojrzałem na wszystkich z rozbawieniem.
     -Jeśli piliście... to znaczy że czeka was kara... - powiedziałem z nutką tajemniczości, po czym za przede mną uformowała się wielka fala i oblała wszystkich po kolei.

Jęknęła cicho, nieco niezadowolona, gdy jej poduszka nieoczekiwanie uniosła się do góry.
- Um. Niee... - odpowiedziała, wreszcie unosząc na niego wzrok. - Er, łóżko? Jak twoje, to ja chętnie skorzystam - ziewnęła, zakrywając usta ręką.
Jednak nie dane jej było dokończyć swoją dość niemoralną propozycję, gdyż ni stąd, ni zowąd nagle pojawiła się fala. Wody, oczywiście.
- Co to, kurwa, jest? - powiedziała trochę sama do siebie, na tyle cicho, aby nikt nie usłyszał niecenzuralnych slów z warg, przecież tak kulturalnego, sukkuba.
Chwilę potem, nadal w tej samej pozycji, jednak nieco... przemoknięta, siedziała na piasku. Warknęła pod nosem i rozejrzała się.
Kogo by tu zabić?

Ostatnio edytowany przez Carolinee (28-09-2012 22:42:26)

Gdy zlokalizowała swój cel, tylko warknęła i miast fatygować się kolejne kilkadziesiąt metrów, nieco chwiejnie podeszła do Dylana i usiadła obok.
- Zapytam jeszcze raz. Co to było? - mruknęła, nie za bardzo oczekując odpowiedzi.
No, super. Teraz to już na pewno trzeba będzie wracać do pokoju i się wysuszyć.
Oj, ktoś jutro ucierpi. Bardzo ucierpi.
Jak pozbędzie się kaca. Bo to niewątpliwe.
Westchnęła ze zrezygnowaniem i przeczesała fioletowe kosmyki z cierpiętniczą miną.

- Woda mnie zaatakowała! - jęknął głośno i zerknął na demonicę.
- Żyjesz! Albo my oboje nie... jesteśmy w piekle? - rozejrzał się powoli, zaczynając odzyskiwać przytomność umysłu, po nagłym ataku wodą.

Odwróciłem się plecami do morskich fal, przybierając pozę wrednego dresiarza, chowając ręce do kieszeni.
      -Następnym razem jak zobaczę że ktoś pije i potem nie daje rady się podnieść, to... - przerwałem, po czym zakręciłem palcem w powietrzu tworząc wodną spiralę.

Z niejakim trudem podniósł się do siadu, lekko kiwając przy tym ciałem na boki. Powstrzymał falę nudności towarzyszącą tej czynności, a następnie chwycił się za głowę. Nadal widział gwiazdy. Nieco już przyblakłe i wirujące w zastraszającym tempie, no ale jednak. Zamrugał kilka razy pewien, że rano ból głowy zabije go podwójnie. Przeczesując włosy, gdzieś z tyłu głowy poczuł dziwną, ciepłą i klejącą się substancję na palcach. Zdziwiony przesunął dłoń przed oczy i jęknął. Krew. No tak, był jedyną sierotą, która mogła sobie głowę rozwalić w ten sposób. Wkurzony na swoją zawalatość, rozczochrał włosy w nadziei, że nikt nie zauważy i mało inteligentnie wytarł dłoń o łuski. A potem spojrzał na Alice i tego samobójcę, który sobie właśnie przeskrobał u co najmniej połowy z nich. Jyrgallowi prawie było go żal.
-Spokojnie koleżanko, zazdrości biedak, bo go nikt nie zaprosił, ani nawet na niego uwagi nie zwrócił. Niech ma te swoje pięć minut zauważalności. -Wymamrotał nie do końca pewien, czy ktoś go w ogóle zrozumiał, a potem położył się na brzuchu i popełzł w kierunku Nedii. Życzliwej duszy było mu trzeba.

Ostatnio edytowany przez Khaazara (01-10-2012 22:08:53)

- Że jaaa? - zapytał przeciągle, poprawiając gogle na oczach. - Śpiąco - stwierdził, po czym zaczął się powoli podnosić na nogi, co nawet mu się udało.
Rozejrzał się z uwagą, szukając sprawcy całego zamieszania i zmoczenia mu włosów.

Jyrgall spojrzał nieprzytomnie na chłopaka, z dziwną miną.
-Gościu, czemu ty nam nakazujesz zrobić coś, o czym już dawno sami zadecydowaliśmy? I przestań się popisywać, bo tu na nikim coś takiego wrażenia nie robi. Śmieszny jesteś. -Nag ziewnął przeciągle, eksponując przypadkiem kły jadowe i spojrzał na leżącego na piachu Mesha. Żal mu się go zrobiło, więc podpełzł do demona, chwycił go za ramię i pociągnął bliżej Nedii.
-Przyjaciółko moja najdroższa, pomożesz? Bo ja tak z leksza chyba sam nie trafię... -Posłał lisicy spojrzenie zbitego fenka i nie czekając na zaproszenie, wdrapał jej się na grzbiet.