Razem z Alice poszła zbierać muszelki, jednak ją interesowały te najładniejsze i największe. Nie potrzebowała ich od groma, zależało jej na tej jednej jedynej, największej i najpiękniejszej...
Tuż przy stopie niebieskookiej dostrzegła piękną muszlę, kremową, z pięknym tęczowym połyskiem w środku. Rzuciła się na piasek aby zdążyć przed nią zebrać ją
-MOJA! - krzyknęła

Roześmiała się tylko, widząc zachowanie koleżanki.
Po chwili jednak prychnęła głośno i niebezpiecznie powoli zbliżyła się do obu chłopaków.
Westchnęła ciężko, posyłając Inkubowi zniecierpliwione spojrzenie.
- Błagam, czy już na chwilę nie można cię zostawić? Bądź poważny - wygłosiła, ze sceptyzmem obserwując białowłosego. - Może lepiej zajmij się procentami - dodała, mrużąc oczy.

Spojrzał to na demonicę, to na jej męskiego odpowiednika. Przechylił głowę.
- To może jednak pójdę gdzieś z dala od wody i pobijecie się nie narażając moich ubrań? - zapytał powoli, niepewnie, nie wiedząc, czy powinien się wtrącać.

Westchnęłam głośno. Wyszłam z wody, złapałam swoje pareo i obwiązałam tak, że mogło pełnić funkcję torby. Wróciłam do wody i dałam nura, na rafie są najładniejsze. Zanim brakło mi tlenu zdążyłam wziąć połówkę pięknej, białej małży i pustą muszlę po ślimaku i musiałam wypłynąć.
- Dziewczyny, na rafie są ładne! - krzyknęłam do koleżanek, machając połową białej małży. Zanurkowałam znów i znalazłam całą małże. Tym razem nie chodziło mi o muszlę. Z trudem rozwarłam zwierzątko i wyjęłam sporą perłę w lekko zielonym kolorze. Ściskając kurczowo znalezisko wypłynęłam i wyszłam na plażę.
- Patrzcie co mam! - pokazałam im perłę z triumfem, przerywając kłótnię. I naglę zobaczyłam w wodzie coś dużego i czarnego. - E, patrzcie, Jyrgall! - krzyknęłam cudem powstrzymując parsknięcie śmiechem. - Ktoś po niego płynie? - zapytałam, wciąż machając perłą.

Pokręcił głową, samemu odsuwając się parę kroków od całego towarzystwa. Czuł się jakoś... nieswojo. Tak dziwnie, może zagrożony...
  Oklapnął na miękkim piasku, z kieszeni spodni wyciągnął ołówek i niewielki szkicownik, który jakimś cudem wszedł do kieszeni.

- Ach, nie ma takiej potrzeby - zapewniła szybko Alice, posyłając mu słodki uśmiech. - Jestem pewna, że Mesh, chociaż na chwilę, potrafi opanować swoje żądze. Prawda? - dodała, nie zmieniając tonu głosu. W powietrzu zawisła niewypowiedziana groźba.
Po chwili, która zdawać się była wiecznością, obróciła się i klasnęła w dłonie.
- To jak? Zabieramy się za ognisko? - zapytała. W jej głosie nie pozostał już ślad poprzedniej hamowanej wściekłości.
Uśmiechnęła się tylko i podążyła za koleżanką, zostawiając Mesha samemu sobie.
Przyjrzała się Dylanowi, który wyciągnął szkicownik. Ach, a więc rysuje?
Z rozbawieniem unosząc brew, usiadła niedaleko blondyna, z zaciekawieniem obserwując jego dłoń.

Ostatnio edytowany przez Carolinee (19-08-2012 16:07:21)

Westchnęłam.
- To róbcie. Ja idę po Jyrgiego i może więcej pereł znajdę. - westchnęłam i znów dałam nura. Podpłynęłam do Naga zastanawiając się, jak go obudzić. W końcu po prostu zaczęłam gadać.
- Jyrgall, wstawaj. Wiesz, żeś do morza zdryfował? - chyba się ruszył. Tyrpnęłam go delikatnie w ramię gotowa łapać jak by co. w końcu jesteśmy na głębokiej wodzie.

- Nad morzem, nie widać? - odparłam beztrosko. - I nie pytaj mnie jak, bo nie wiem. Po prostu nagle pojawiłeś się znikąd, płynąc od strony rzeki. - powiedziałam, okrążając chłopaka stylem grzbietowym.
- Ja tu sobie muszelek szukam, robimy na plaży ognisko, perłę znalazłam. I ciebie. Znalezisko dnia. - zaśmiałam się. - Patrz! - z błyskiem w oku pokazałam czarnowłosemu piękną, bladą kulę mieniącą się w słońcu wszystkimi odcieniami między złotem i zielenią.
- A nie takie cuda jeszcze znajdę. Może. Słońce już będzie zachodzić za jakąś godzinę. - westchnęłam. - To jak? Idziesz do nich? Bo ja wracam do nurkowania. - powiedziałam, poprawiając przewiązane na skos pareo.

-Dla mnie to mogłoby być nawet jezioro. Ja się na terenie nie znam. -Burknął. Musiał przysnąć w tej głupiej rzece. Rany Boga, dlaczego to tylko jemu takie wtopy wychodzą? Kiedyś kompleksów się przez to nabawi...
-Ja akurat jestem mało wartościowym znaleziskiem. Ale perła zaiste zacna. -Machnął ogonem z aprobatą, kompletnie się zapominając, gdzie jest i przez przypadek ochlapując dziewczynę.
-Przepraszam, nie chciałem... Wiesz, ja może lepiej popłynę do nich? Tobie będę tu tylko przeszkadzał. Jeszcze się zgubię albo zaplączę w jaką rafę... -Westchnął rozdzierająco znając swoje genialne zdolności i popłynął ku brzegowi. Trochę bał się tych ludzi, ale co poradzić? Wypełzł na piasek i jakoś tak poczuł się... nostalgicznie. Do tego stopnia, że od razu przysnął.

Ostatnio edytowany przez Khaazara (19-08-2012 16:20:43)

Tak w zasadzie nawet nie zarysował konturów, starał się tego unikać. Nie zrobił żadnego szkicu ogólnej postaci, a mimo braku "ciała" skupił się na szczególach takich jak wisiorek, oczy, czy kolczyk w nosie, który to dorysował dopiero chwilę potem. Starał się rysować bardzo szczegółowo, jednak co chwila dorabiał poprawki do ubrania, które zdawało się obchodzić go najbardziej z cełego rysunku. Dopiero pod koniec, gdy zajął się dokańczaniem twarzy, dało się stwierdzić, że rysuje chłopaka - mogło się zdawać, że go zna, ponieważ wysuwając lekko koniec języka z ust, ze skupieniem starał się oddać każdą skazę czy zmarszczkę.

Cherish napisał:

Tak w zasadzie nawet nie zarysował konturów, starał się tego unikać. Nie zrobił żadnego szkicu ogólnej postaci, a mimo braku "ciała" skupił się na szczególach takich jak wisiorek, oczy, czy kolczyk w nosie, który to dorysował dopiero chwilę potem. Starał się rysować bardzo szczegółowo, jednak co chwila dorabiał poprawki do ubrania, które zdawało się obchodzić go najbardziej z cełego rysunku. Dopiero pod koniec, gdy zajął się dokańczaniem twarzy, dało się stwierdzić, że rysuje chłopaka - mogło się zdawać, że go zna, ponieważ wysuwając lekko koniec języka z ust, ze skupieniem starał się oddać każdą skazę czy zmarszczkę.

-Łał - szepnęła ze zdumieniem.
Miał talent, rysunek był niesamowicie szczegółowy, nawet tak drobne elementy jak wisiorki czy kolczyki odznaczały się talentem. Musiał znać tego mężczyznę, spojrzała na jego twarz
"-Czyżby wolał mężczyzn? -" pomyślała.
No tak, teraz wiedziała że jeżeli tak, Mesh ma przewagę chociażby we płci. Chociaż mogła się mylić. Przecież rysunek nic nie znaczy, racja?
W oddali dostrzegła Nedię i Jyrgall'a, reszta zajęła się piciem, opalaniem i odpoczynkiem na plaży. No cóż, musiała poczekać jeszcze na ognisko...
-Nie przejmuj się nimi - kiwnęła głową na inkuba i sukkuba -Jak znów zaczną Cię molestować... uciekaj do nas, mieszkamy w domku przy płocie, przed domem wiszą zazwyczaj drewniane dzwonki odgradzające nas od zewnętrznego świata, moja znajoma spoza szkoły miała bzika na punkcie feng shui- uśmiechnęła się i podeszła do Mariko
-Mariko, masz ochotę na alkohol? - uśmiechnęła się przebiegle

- Szlag - wyszeptała zbliżając się do brzegu morza.
Liczba osób, które myślała, że będą na plaży (czyli sama ona) zwiększyła się kilkakrotnie. Zatrzymała się przed ostatnim drzewem, za którym był już tylko piasek i woda, a następnie przyjrzała się grupce uczniów. Rozmawiali i wyglądało na to, że dobrze się bawią. Pośpiesznie ściągnęła z siebie spódnice i bluzkę, odsłaniając liliowy kostium kąpielowy. Spakowała rzeczy do torby i wrzuciła ją na drzewo, po czym możliwie najszybciej pobiegła w kierunku fal. Serce biło jej jak oszalałe. Nie chciała by ktoś ją zobaczył. Kiedy wskoczyła do morza poczuła się dużo lepiej - nawet jeśli ją zauważyli prawdopodobieństwo, że kogoś to zainteresowało było niewielkie, a jeszcze mniejsze szanse były na znalezienie jej w śród toni. Chyba - że tak ja ona - ktoś z nich ma choćby szczątkowe skrzela.

Zaczęłam się śmiać, siadając na ziemię.
- Mój drogi, jeśli mam być szczera, to płetw ci brak i masz trochę zbyt męską sylwetkę. - stwierdziłam z uśmiechem. Wzięłam jednego z koralowców, białego i misternie wpięłam sobie we włosy, jakoś przymocowałam dwie małże do stanika i westchnęłam ciężko.
- Kutfa, ogona nie mam! - bąknęłam. - A tak to się nadaję? Zaśmiałam się, prężąc jak struna. Spojrzałam na niego z szerokim uśmiechem po czym zaczęłam się chichrać. Coś mi przemknęło przed oczami i plusnęło w wodzie.
- Czy to nie była ta nowa co z nami jechała w karocy? - zapytałam.

Kiedy usłyszała głos prawdopodobnie skierowany do niej, wynurzyła się z wody. Odgarnęła z twarzy mokre włosy, których nigdy nie spinała i przywitała się o jakieś sześćdziesiąt procent ciszej niż Jyrgall:
- O... Cześć.
On i Nedia widocznie dobrze się bawili lekko parodiując syreny. Nie zastanawiając się wiele pokazała im jedno ze skrzel, uśmiechnęła się i powiedziała dość śmiało jak na nią:
- Jeszcze to i macie kompletny strój

Obrócił kartkę szkicownika na tył i spojrzał na nową, czystą. Westchnął głośno, znów zaczynając szkicować, jednak to, co tworzył teraz nie miało być już żadnym portretem ni widokiem. Wyglądało raczej jak projekt. Projekt ubrań, bo tę samą koszulkę rysował z każdej strony, zaznaczał szwy i dokładny krój. Czasami musiał się dłużej zastanowić, zmazać kawałek i poprawić.