- A więc wszyscy, tak? - uśmiechnęła się dziewczyna, siadając obok Dylana i unosząc się z łokci.
Pociągnęła kolejny łyk ze swojej butelki, powoli czując jak trunek ją rozgrzewa. Wymruczała coś cicho do siebie i podała butelkę Nedii, uśmiechając się zachęcająco.
Ognisko płonęło, dając światło i przyjemne ciepło.

Zakaszlał w końcu, jednak pół zawartości butelki zdążyło zniknąć, nim to się stało. Pokręcił gwałtownie głową, jakby otrząsał się z wody i zaczął głośno oddychać. Paliło trochę, ale musiał to przetrzymać.

Dokładnie zlustrował wzrokiem dziewczynę, potem wodę, a na końcu butelkę. Pociągnął solidnego hausta, po czym nieco chwiejnie się podniósł. Aha, błędnik już wariuje, no świetnie...
-Zjadłoby się. Ale wiesz... W sumie, to ja nie pomogę z nim... Bo zatrute mięso niedobre jest. -Oświadczył z całą powaga po czym wrócił do podziwiania świata z perspektywy podłoża.

- Ja zamawiam - odezwała się Alice, na chwilę zerkając w stronę morza. Fakt faktem, robiła się głodna.
A rybka brzmiała bardzo zachęcająco.

Jedyna chyba jeszcze trzeźwa byłam. Westchnęłam, wstając. Weszłam stopami do wody i przyjęłam oryginalną formę po czym uniosłam się w powietrze. No, nie będę przecież jako człowiek się na prawie czterometrowe bydle pchać, ne? Podleciałam. Rybcia chyba była śmiała, głodna lub głupia. Albo wszystkie trzy.

(uwaga, nieudany opis walki)

Rekin wyskoczył z wody wprost na mnie, cudem się sunęłam. E, bez przesady, jestem tylko dwa razy większa! Nie myśląc wiele złapałam go za płetwę, jednak ten się wywinął i wbił mi w lewy bark. Z gardła wydałam głośny skowyt. Zaraz śladu nie będzie ale i tak boli. Wnerwiłam się. Zanurzyłam pysk w wodzie, łapiąc rybę i rzuciłam o skały najmocniej jak mogłam. Westchnęłam, łapiąc rekina i wyrzuciłam go na plażę. Sama na brzegu przyjęłam ludzką formę i zaczęłam myć z własnej krwi.

(opisów koniec)

- Bydle jebane mnie upierdoliło! - wychodząc z wody zaczęłam kląć jak ruski szewc. - To teraz sobie pojem. - zastanowiłam się chwilę i znów przybrałam lisią formę. Zaczęłam dzielić potwora na kawałki i układać na czystych kamieniach. Kiedy już na kamyku było pełno kawałków różowego mięsa wzięłam głęboki wdech i chuchnęłam na mięso ogniem. Czynność powtórzyłam dwa razy po czym przyjęłam ludzką postać i spróbowałam.
- Smak taki... między rybą a kurczakiem. Jak kabanosy rybno - drobiowe. - stwierdziłam. Wyjęłam butelki ze skrzynki, odstawiając je i nakładłam do niej mięsa, stawiając na ziemi i sama wzięłam dwa kawałki.
- Smacznego. - westchnęłam, wracając na miejsce i podałam Jyrgallowi drugi kawałek.

(Zapomniałam o bliźnie na plecach i różyczce na lewej piersi ._.)

Przyglądała się całej walce Nedii z rekinem, była zszokowana że nie bała się, no ale co rekin może zrobić lisiemu demonowi?
-Ja też chcę! - powiedziała biorąc kawałek ryby -Dziękuję i nawzajem - uśmiechnęła się do nich.
Złapała za butelkę i napiła się odrobinę, wolała uważać z procentami, nigdy nic nie wiadomo... A ona nie miała tak mocnej głowy jak jej ojciec, który miał zwyczaj z nią pić i wypłakiwać smutki.
Na samo wspomnienie jak ją wysyłał do szkoły i jak się o nią martwił, robiło jej się dziwnie ciepło w sercu
-To jak, gramy w coś? - zapytała uśmiechając się diabelnie

Ostatnio edytowany przez Terra (19-08-2012 23:52:47)

Zielonowłosa również spróbowała kawałek i zaskoczona stwierdziła ze jej smakuje zaczęła jeść, co rusz biorąc nowy kawałek, nieraz jej opiekunka dawała gorsze rzeczy do zjedzenia a rekin smakował jak rarytas. Zaciekawiona przysłuchiwała się rozmowie.

Zjadłam trzeci kawałek i wstałam ociężale. Odeszłam nieco dalej upewniając się, że nie stanę na nikim i przyjęłam prawdziwą formę po raz enty tego dnia i ułożyłam się na piasku.
- Kto chce iść spać, służę jako żywa poduszka.
Westchnęłam. Może i nie usnę ale sobie poleżę. Jestem leń. Machnęłam delikatnie ogonami i wpatrzyłam się w gwiazdy.

Po chwili namysłu podpełzł na brzuchu do Nedii i trochę koślawo wspiął się jej na grzbiet. Chwilę się pokręcił, powiercił aż w końcu znieruchomiał. Spać co prawda nie miał zamiaru, ale dym z ogniska gryzł go w oczy nie gorzej niż pustynny piach i nie było to wcale najwspanialsze doświadczenie na świecie. Wolał więc troszeczkę się oddalić.
-Mam nadzieję, że nie przeszkadzam za bardzo? -Mruknął dla pewności. Cóż, przezorny zawsze ubezpieczony.

- Butelka? O, ja tez mogę zagrać? - zapytał, odrywając się od jedzenia. odstawił prawie pustą butelkę na piasek obok siebie.

- Możesz, a nawet musisz... - wymruczała Alice, odpowiadając na pytanie Dylana.
- To co, zaczynamy? - zapytała wesoło, rozglądając się. - Te, Nedia! Nie ma spania! - krzyknęła do koleżanki rozbawiona. No ale... ktoś musi zacząć.

Podszedł do nich i przysiadł na piasku, opierając się lekko o Alice. Odkorkował jedną z butelek i pociągnął solidny łyk, przymykając oczy. Robiło się coraz milej. W pewnym momencie przyszczypnął bok Dylana, ciekaw jego reakcji.
  Poczęstował się pieczonym rekinem, oblewając kawałek obficie resztą swojej działki wódki. Smakował o wiele lepiej. Gdy usłyszał, że zamierzają w coś grać, aż przyklasnął z radości. Naprawdę chciał to zobaczyć. Tym bardziej, że nawet Jyrgall i Nedia wypili po odrobinie alkoholu. Sam otworzył kolejną flaszkę, sącząc z niej powoli zawartość.
- Jakby ktoś odczuwał za mocno kaca, wiem co z tym zrobić~ - wymamrotał, trzepocząc zalotnie rzęsami. Cóż, jedną z jego wielu licznych umiejętności była uwarzona skuteczna mieszanka ziołowa na skutki uboczne popijaw.

Uśmiechnęła się na aprobatę jej pomysłu
-Może kotek? - zapytała unosząc brew.
Przeturlała pustą butelkę do Dylana czekając na jego reakcję.

- Więc na co jeszcze czekamy? - podchwyciła Alice, gestem ręki popędzając chłopaka. - Mniemam, że wszyscy znają zasady. Koteczku... No, dalej - uśmiechnęła się, przechylając głowę i obserwując jego lekko zdezorientowaną minę.
Prawda czy wyzwanie? była bardzo ciekawą grą, musiała to przyznać. Szczególnie na takie przyjemne letnie wieczory... Z wódką pod ręką. Spojrzała na swoją butelkę i ze smutnym westchnięciem upiła ostatni łyk. Jednak zostało jeszcze kilka butelek, Mesh zaopatrzył się bardzo dobrze, jedynie za to mogła czuć się wobec niego wdzięczna.
Teraz mogła już czuć się nie tyle wstawiona, co pijana. Ale odpowiadało jej to. Niecierpliwie czekała, aż chłopak obok niej wykona jakiś ruch.

Ostatnio edytowany przez Carolinee (21-08-2012 21:52:08)

Butelka zakręciła się, w końcu stopniowo zwalniając - ostatecznie zatrzymała się, szyjką wskazując na Dryę.