Spojrzał kątem oka na Nedię po czym na dziewczynę w wodzie. Jego oczy rozbłysły.
-Łooooo! Jak fajnie! Chętnie bym pożyczył! -Roześmiał się po raz kolejny. Nigdy nie lubił pozować na smutasa, radość sprawiała mu zawsze o wiele więcej frajdy.
-A wiecie, że zawsze miałem dwie ambicje życiowe? Chciałem zostać albo syreną, albo wielbłądem! -Przez swoją naturalną głośność prawdopodobnie podzielił się tą rewelacją z całą plażą, ale nie przeszkadzało mu to. Bycie sobą, to w końcu żaden grzech.

Przechodnie słysząc dziewczynę odsunęli się kolejne pięć metrów w tył. Widząc Jyrgalla wszystkie żywe i rozumne zarazem stworzenia zwykle się odsuwały. Chłopak nie tylko dziwnie wyglądał, ale tez nie zachowywał się specjalnie normalnie. Teraz lisica wpasowała się w ta modę.
-Wiesz, też bym ci nie pozwolił... Lisy są fajne. -Uśmiechnął się ciepło, po czym zlustrował wzrokiem jej perły. Chwilę grymasił, aż w końcu wskazał trzy z nich. Dwie były maleńkie a jedna trochę większa, wszystkie natomiast były tak ciemne, że prawie czarne.
-Zrobiłbym sobie z nich spinkę do włosów. -Plan dobry jak każdy inny, jego skromnym zdaniem.

Alice otrząsnęła się dopiero słysząc radosne krzyki Jyrgalla i Nedii, najwyraźniej mających frajdę. Westchnęła cicho i spojrzała w rozgwieżdżone niebo. Nie zauważyła nawet kiedy zapadła noc, bardzo zaabsorbowała ją czynność obserwowania Dylana. Zerknęła na chłopaka, pochłonęło go szkicowanie ubrania w swoim zeszycie. W sumie... ciekawe hobby, takie projektowanie. Szczególnie jak ma się do tego talent, może powstać coś naprawdę niezwykłego.
Ona sama również coś szkicowała, ale jak na razie nie zamierzała tego pokazywać komukolwiek. Fuknęła cicho i zwróciła wzrok w stronę radośnie taplających się w morzu ludzi. Była wśród nich Alouette, co ją zdziwiło, lecz uśmiechnęła się tylko i zniecierpliwiona krzyknęła:
- Hej, bo alkohol wam ucieknie! - zaśmiała się. Bo owszem, lubiła wypić, miała mocną głowę. A i grać w butelkę również lubiła. Zmrużyła oczy, odgarniając włosy z czoła.

Kiedy Nadia proponowała jej oddanie perły, dziewczyna była całkiem zamyślona i nie usłyszała pytania. Ocknęła się dopiero kiedy lisica powiedziała coś o ognisku. Nie zastanawiając się wiele podbiegła do niej i Jyrgalla. Nie wiedziała dlaczego, ale miała nagłą ochotę spędzić trochę czasu z ludźmi. Może nie zaliczy żadnej wtopy i będzie fajnie?

Zwinął ogon i usiadł trochę niechętnie na piasku. Trochę się już odzwyczaił od tego uczucia... Wyciągnął dłonie w tył i oparł na nich swój ciężar. Coś czuł, że w takim towarzystwie może go czekać ciężka noc.
-Z góry zaznaczam, że ja raczej też się nie napiję. Mam bardzo słabą głowę. -Przeczucie podpowiadało mu, że ujawnianie tej drugiej informacji nie należało do najlepszych pomysłów w jego życiu, ale cóż. Już się stało.

Ostatnio edytowany przez Khaazara (19-08-2012 21:29:46)

Podniósł wzrok z nad kartki, dopiero przy czwartym projekcie orientując się, że nie jest już zaraz tak całkiem sam, a dośc blisko pojawiło się sporo osób. Popatrzył po wszystkich z uwagą zielonymi oczami.
- Jakaś impreza, coś, że was tu tyle? - zapytał głupio.

Westchnęłam, słysząc słowa wampira.
- Ognisko, procenty, dwójka abstynentów. Zwieńczenie końca wakacji, a co? - westchnęłam cicho. - Nie, póki jestem trzeźwa wszystko w porządku Alice. Ale jak się schleję to nie tylko ognisko może płonąć, więc wiesz. - zaśmiałam się lekko zażenowana, drapiąc po głowie. Pareo ze 'skarbami' upadło na ziemię a ja tuż obok.
- Co do opróżniania butelki, dacie sobie radę bez nas. - powiedziałam, uśmiechając się.

- Świetnie - Alice klasnęła w dłonie i pewnie wręczyła chłopakowi jedną z butelek. Perspektywa picia samemu nie była zbyt zachęcająca, a w towarzystwie... bardzo atrakcyjna. Uśmiechnęła się do Dylana i zdecydowanym ruchem otworzyła butelkę. Pociągnęła jeden łyk i odstawiła ją na chwilę.
- Ale przydałoby się samo ognisko, nie sądzicie? - dodała chwilę później.

-  W sumie, to ta mała by mi się przydała - odparła -  jeśli jej nie potrzebujesz...
Zauważyła, że rozmowa zeszła na temat bardziej alkoholowy.
- Szkoda, że nie wiedziałam, bo mam w walizce butelkę czerwonego wina, dobry rocznik - Alouette miała na punkcoe tego napoju obsesje, ale w końcu wychowała się w rodzinnej winnicy.

Ostatnio edytowany przez Riwena (19-08-2012 22:02:15)

- Jasne, nie ma problemu - odpowiedziała Alice, wręczając Alouette jedną z butelek. W sumie zostało jeszcze sporo. Będzie można pić... do białego rana. Uśmiechnęła się na tę myśl.
- Hmm... Szkoda. Winem również nie pogardzę, szczególnie dobrym rocznikiem - rzuciła ze smutkiem w stronę koleżanki. - Ale zostawmy je na chłodne wieczory, na pewno się przyda... - puściła do niej oko z tajemniczym uśmiechem.
Chwilę potem zauważyła fascynację Dylana ogonem swojego kolegi. Cóż, widziała już niejednego ucznia w takim stanie na widok Jyrgalla. Roześmiała się cicho, pociągając kolejny łyk z butelki.

Ostatnio edytowany przez Carolinee (19-08-2012 22:04:26)

Westchnęłam, dając Alouette perłę po czym oddaliłam się nieco. Przyjęłam prawdziwą formę i poleciałam do lasu. Znalazłam kilka sporych, powalonych i co najważniejsze - suchych pni. Wzięłam je i wróciłam na plażę. Tam, nadal w lisiej formie zaczęłam je kruszyć i układać. Kiedy już stał spory stosik drewna i kilka razy większy zapasowego przyjęłam ludzką formę i 'zapaliłam' swoje dłonie po czym wsadziłam je w korę. Zajęły się momentalnie, ale całe ognisko zacznie się palić za trochę. Westchnęłam, podeszłam do Jyrgalla i wyłożyłam się na piasku, głowę lokując na jego ogonie.

- W sumie mówiłam o perłach - powiedziała odbierając butelkę - ale też może być...
Alkohol był jedyną rzeczą, dzięki której buntowała się rodzinie, więc wiedziała już, że mocną glowe odziedziczyła po pradziadku. Wzieła dużego łyka spokojna o siebie.

Spojrzał na tykający go koniuszek ogona. Odsunął rękę, jednak po chwili, niepewnie sięgnął trochę dalej od końca i przejechał palcami po ciemnych łuskach, przygryzając dolną wargę. Uznał, że gładkość i blask łusek są niezwykle wspaniałe, a te tutaj nawet bardziej niż u zwykłych węży...

- Nie twierdziłem, że gryzie... - mruknął. Po chwili zabrał rękę z ogona, jednak bardziej z grzeczności niż z tego, że się znudził. Gdyby mógł, zachwycałby się dłużej, ale to jego zdaniem by potwierdziło, że jest jeszcze dziwniejszy niż już wiele osób myśli.
    Zamknął jedną ręką szkicownik, wciskając go znów w kieszeń, razem z ołówkiem, a drugą włożył koniec trzymanej butelki do ust i w ten sposób ją otworzył - kły czasem mu się przydawały.

Spojrzał na dziewczynę niepewnie. Z jednej strony głupio było nie pić, skoro wszyscy inni już to robili, a z drugiej... To naprawdę mogło się okazać bardzo, ale to bardzo złym pomysłem. Westchnął w duchu.
-Dobra, dajesz. Ale jakby co, to robisz za mojego goryla. I holujesz mnie do domu, pamiętaj. -Zastrzegł w nadziei, że słysząc takie warunki Nedia zrezygnuje. Marne szanse, ale spróbować nigdy nie zaszkodzi.